ถึงโอซาก้าเรียบร้อย รอเชงที่หน้าประตูทางออกแล้วออกไปด้วยกัน เสียเวลาล้างหน้าแปรงฟันในสนามบินนิดหน่อย ออกจากทางออกก็ขึ้น ไปตรงสถานีรถไฟ รอบนี้ซื้อตั๋ว 4 วันของ JR 6000 เยน (ลองเปลี่ยนดูบ้างปีก่อนมาใช้ของรถไฟใต้ดิน) เค้ามีสถานีขายตั๋วอยู่ นักท่องเที่ยว เยอะแฮะ มาต่อแถวซื้อตั๋วกัน ตอนซื้อก็ต้องให้เลขพาสปอร์ดเค้ากับชื่อไป เค้าก็เอาเขียนติดที่ตั๋ว เราออกจากสถามบินด้วยรถไฟสายฮารุกะ เพราะจะเร็วนะถ้าไปสายอื่นอาจจะช้า ไปลงที่สถานี Tennoji แล้วต่อสาย osaka loop line ลงสถานี Shin Imamiya แล้วเดินหาโรงแรม Chuo
(http://www.hotel-chuo.com/english/location/index.html) ซึ่งพิกกี้เคยมาพักแล้วเลยเดินไปถูก โรงแรมเป็นแบบเรียวกังอยู่ใกล้สถานีเจอาร์ ครั้งที่แล้วซื้อตั๋วของรถไฟใต้ดิน เดินอย่างไกล ค่าที่พักคืนละ 2600 เยนพนักงานโรงแรม Chuo รอบนี้ พูดภาษาไทยได้ด้วยแฮะ เค้าบอกว่าเค้าเคยอยู่เมืองไทย พูดเก่งอีกตะหาก ที่โรงแรม ก็ปรากฎว่าคนไทยเยอะเลยเหมือนกัน สงสัยฮิต พิกเคยมาโรงแรมนี้ตอนปี 2005 คนไทยยังไม่เห็นเจอเลย แต่ตอนนี้เพียบ ฝากของไว้แล้วก็เดินทางต่อไป นาราทันที สองสาวอึด นั่งรถจากสถานี Shin Immamiya ไป สถานี Tennoji นั่ง JR Nara line (JR Kansai Main Line) ไปถึงสถานีนารา ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงมั้งหรือ 45 นาทีจำไม่ได้รู้แต่รู้สึกว่าแป๊บเดียว ออกจากสถานีนารา ก็บ้านเมืองเป็นแบบถนนเล็กๆ น่ารักดี ก็เดินกันไป
จะไปวันโทไดจิ หรือวัดพระใหญ่ อันนี้เรียกกันเอง ตอนเริ่มเดิม มันเริ่มเที่ยว ยังไม่รู้ชะตาตัวเอง ก็เดินๆ กันไป ร่าเริงร้านค้าข้างทาง แต่ว่าอากาศหนาวได้ใจอยู่ ปีก่อนมาโตเกียวช่วงนี้ไม่เห็นหนาวอย่างนี้เลย เดินๆ ไป เฮ้ย เชง มันอีกไกลไหมเนี้ย ก็เดินๆ กันไปจนถึงใกล้ๆ สวนสาธารณะนารา ก็เห็นป้าย วัดโทไดจิ 1 กิโลเมตร หรือ 1.5 ก็จำไม่ได้แต่พอเห็นป้ายเท่านั้น โฮฮฮฮ แถมยังเป็นเนินต้องเดินขึ้นไปอีก สวนสาธารณะนาราเป็นสวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดใน ประเทศญี่ปุ่น มีกวางมาก เพราะเมื่อก่อนมีคนเอามาถวายวัด นักท่องเที่ยวก็ชอบซื้อขนมให้มันกิน เห็นกวางวิงไปมา กระโดดข้ามถนนคนเดินเล็กๆ เท่ห์งะ ก้นกวางน่ารักด้วย ขาวๆ หุหุหุ ชอบ ปกติบ้านเราจะมีป้ายระวังวัวควาย แต่ที่นี้มีป้ายระวังกวาง หุหุหุ เสียดายซากุระยังไม่บาน ไม่งั้นคงสวยมากแน่เลย
เดินๆ ไปเจอเจดีย์ไม้วัด kokufuji เราเลยได้แวะพักจากกระหน่ำเดิน แต่ว่านะ ลองคิดดูนาราสมัยนั้นพื้นที่กว้างขวางมาก วัดประจำตระกูล แต่ละตระกูลใหญ่โตกว้างขวาง เวลาเค้าเดินเนี้ย ไม่เนื่อยกันหรือไงนะ แต่เพราะกว้างเนี้ยแหละ เลยดูสวยดี
จากวัดนี้ก็เดินอีก เจอศาลเจ้า เล็กๆ ซากุระที่ศาลเจ้านี้บานแล้ว มีงานวัดอยู่ เลยได้กินทะโกยากิอาหารมื้อแรกของเราในญี่ปุ่นกัน โฮะๆๆๆ จริงๆ ของโปรดพิกกี้ด้วย อร่อยดีนะที่โอซาก้านี้ ทะโคยากิ ขึ้นชื่อมากๆ
เดินไปอีกไกลมากกกกกกว่าจะเห็นปากทางวัดโทไดจิ ย้ำ ปากทางนะ ทางถึงวิหารอะ อีก ไกลลลลล ข้างทางนักท่องเที่ยวเริ่มเยอะ กวางก็ถี่ตามคน หุหุหุ มันมาขอของกินอะ เชงโดนด้วย ถือกระดาษแผนที่อยู่ลมพัดปลิว ปลิวไปให้กวางเก็บได้มันก็กินกระดาษนะซิ เชงก็ ไปแย่งกระดาษ ดึงมากระดาษขาดเลย กวางก็ไม่ยอม เข้ามากินแผ่นอื่นในมือเชงอีก ฮ่าๆๆๆ อย่างฮา เสียดายคว้ากล้องไม่ทัน
บริเวณวัดกว้างขวางใหญ่โตสวยงามมากเลย เพราะอยู่ที่สูงนี่เอง วัดโทไดจิเป็นสถาปัตยกรรมสมัยคามาคุระ สร้างขึ้นปี พ.ศ.1286 มีพระไวโรจนะ สูง 16 เมตร เป็นพระพุทธรูปหล่อสำริดที่มีขนาดใหญ่ที่ สุดในโลกประดิษฐานในไดบุตสึเต็ง(วิหาร)ซึ่งปัจจุบันมีขนาดเพียง 2 ใน 3 ของหลังเดิมที่ถูกไฟไหม้ไปแต่ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นวิหารไม้ที่ใหญ่ที่ สุดในโลกอยู่ดี
ข้างในจะมีเสาต้นนึง มีรู เห็นเด็กๆ ต่อแถวรอรอดรูนั้นอยู่ เค้าว่ากันว่า ถ้าได้รอดรูนี้จะได้กลับมาที่นี่อีก (อีกแล้ว คตินี้) ค่าเข้าวัด 500 เยน
เสร็จออกมา ว่าจะไปหอกุมภาพันธ์และหอมีนาคมสักหน่อย แต่ดูท่าแล้วเวลาจะไม่พอ เพราะนัดยูทากะไว้ตอนบ่ายสามตอนนี้ บ่ายสองครึ่งแล้ว เลยต้องรีบเจ้นกลับอีก ว่าจะขึ้นรถบัสกลับแล้วนะ แต่ไม่รู้สายแฮะว่าต้องนั่งสายไหน เลยเดินกลับกัน ระหว่างทางแดดเริ่มออก มีศิลปิน มานั่งสเก็ตรูปด้วย
กลับโอซาก้า ก็โทรบอกยูทากะเลื่อนนัดเป็นสัก สี่โมงกว่า ๆ นะ เจอกันที่สถานี Morinomiy แล้วต่อไปสถานี osakajo koenเพื่อไปปราสาทโอซาก้า ยูทากะจะพาชมปราสาทโอซาก้า แต่เสียดายที่ซากุระยังไม่ค่อยบานเลยที่คันไซทางไปปราสาทโอซาก้าก็เช่นเดิมเป็นสวนสาธารณะใหญ่โต เดินวนๆ ไปเรื่อยๆ เช่นเดิมตามแพลนของปราสาทญี่ปุ่นจากปากทางเข้าจะเห็นปราสาทอยู่ลิปๆ แล้วก็เดินเข้าไปซิ แต่รอบนี้มารถไฟของเจอาร์เลยเดินไม่ไกลมากนัก ค่อยยังชั่ว บริเวณที่เดินไปปราสาท เริ่มมีเหมือนพวกขายของงานวัดขาย พิกกี้กับเชงหิวจัดเลย เพราะตั้งแต่มากินแค่ทะโคยากิ เราเลยได้ กินไก่ย่างถ่าน อร่อยสุดๆ ไก่ย่างถ่าน อร่อยยยย แล้วข้างทางก็วมีแสดง ต่างๆ ด้วย มีแสดงลิง แสดงคนควงคฑาไฟ
ระหว่างทางเดินก็ผ่านโอซาก้าโจฮอล์ มีวงโทโฮชินกิ(ดองบานชิกิ หุหุหุ) มาเล่นคอนเสริต์พอดี น้องของเชงชอบ เลยได้ไปต่อแถวซื้อของให้เฉยเลยแฮะ หุหุหุ มีรถโปรโมทของแต่ละคนด้วย
เสร็จยูทากะพาไปเลี้ยงข้าวเย็นที่ แถวๆ โอซาก้าทาวเวอร์ ปรากฎเป็นแถวๆ ด้านหลังโรงแรมเรานั้นเอง เพิ่งรู้ว่าโอซาก้าก็มีโอซาก้าทาวเวอร์ด้วย แต่มันไม่สูงนี่เอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น